खळखळ खळखळ गर्जत येती समुद्रलाटा
किनार्यास चुंबुनिया फिरती समुद्रलाटा
दूरदेशि जी स्थिरावली पाखरे तयांना
मायभूमिचा निरोप देती समुद्रलाटा
कधी निरागस मुलांपरी त्या बागडती अन्
नाचत नाचत खेळत येती समुद्रलाटा
नवतरुणीसम करूनिया शृंगार साजरा
लाजत लाजत ठुमकत येती समुद्रलाटा
रविकिरणांसह आणिक रात्री चांदण्यासवे
मनमुराद त्या क्रीडा करिती समुद्रलाटा
कोलाहल जो विश्वामध्ये अखंड चाले
प्रतिबिंबित त्याला नित करिती समुद्रलाटा
त्यागियले विश्वाने जे जे, सर्व सर्व ते
स्वीकारुन उदरी साठविती समुद्रलाटा
अंतरीच्या वेदना सागरा असह्य होता
रौद्ररूप मग धारण करिती समुद्रलाटा
2 comments:
प्रशांत, खूपच सुंदर समु्द्र लाटांचं वर्णन. मला समुद्रच खूप आवडतो. अन तुमचया लाटा तर फारच भावल्या. एक नवी कविता प्रवास मी पण चाकली आहे ब्लॉग वर
धन्यवाद आशाताई.
-प्रशांत
Post a Comment