उत्तुंग पर्वत विशाल, सुंदर; चौफेर त्याचा पसारा
त्यावरी शोभतो मंडप नभाचा अथांग, नितळ, न्यारा
खडकांच्या आडवळणांमधुनी वाहे जीवनाचा झरा
झुडुपे काटेरी, त्यांवर सुंगंधी रंगीबेरंगी फुलोरा
रात्रीचा समय नीरव शांतता, अंगाला येई शहारा
नाचती डोलती तरुवर, लता; सुसाट वाहतो वारा
चवथीचा चंद्र त्याभोवती आभा, चमकतो शुक्रतारा
चांदण्यांच्या जणु सागराला आली भरती क्षितीजतीरां
अढळपदाला उत्तरदिशेला अचल तो ध्रुवतारा
भोवती तयाच्या फिरतो अखंड नक्षत्रांचा पट सारा
पहाट होतसे गगनाचा भरे संधिप्रकाशे गाभारा
वृक्ष घनदाट झेपावती उंच वंदावया दिनकरां
1 comment:
प्रशांत, अप्रतिम !
Post a Comment