नभ झाले केशरी
उजळे प्राची
पक्षी जमले
किलबिल करण्या
झाडांवरती
अंगणातला
मोगरा बहरला
सडा सांडला
गंध फुलांचा
हळूच पसरुन
वाहे समीर
पानांवरती
चमचम करती
माणिक मोती?
रविकिरणे
अंगावर सांडली
दवबिंदूंच्या
हा हा म्हणता
तम विरले आणि
लख्ख जाहले
प्राचीवरती
अरुणोदय झाला
प्रभात झाली
सुमेधाने सुरू केलेला साखळी हाईकूचा खेळ, सईने हाईकुबद्दल दिलेली माहिती आणि त्यानंतर सुमेधाने केलेली चांद लबाड ही हाईकु-कविता, या सगळ्यांतून प्रेरणा घेऊन मीसुद्धा हाईकु करण्याचा प्रयत्न केला. नंतर सईशी गुगल-गप्पांमध्ये चर्चा झाल्यावर हाइकु म्हणजे केवळ तीन ओळींची कविता (कडवं नव्हे!) हे कळलं. असो. तर हाइकुमधलं ५-७-५ असं अक्षरांचं बंधन जरी या कवितेत असलं, तरी या कवितेत अनेक कडवी असल्यामुळे याला हाइकु म्हणणं योग्य ठरणार नाही. "हाइकु"च्या वृत्ताची (किंवा वृत्तीची?) कविता असं या रचनेकडे पाहता येईल का?
2 comments:
सहजच आले तुझ्या ब्लॉग वर अन हायकू साखळीच भेटली . मस्तच आहे.
khoopach chhaan!
Post a Comment