निंबवृक्ष दारचे, आज बोलले जणू
तेजसे तुझ्या रवे, माझि त्रासली तनू
वृक्ष मी इथे उभा, देत सावली चरां
उष्णता तुझी मला, सोसवे न भास्करा
तापली वसुंधरा, तापल्या दिशा दहा
तापल्या हवे अता, शीतळून तू वहा
ग्रीष्मकाळप्रकृती, तापवी धरा रवी
आज मात्र वृक्षही, नीरदेव आळवी
हृदय द्रावले तदा, नीरदेव जागले
वाहला समीर अन्, गगनि मेघ दाटले
वीज ती कडाडली, घन क्षणात वर्षले
वृक्ष, वेलि, प्राणि, सर्व, तृप्त तृप्त जाहले
